Γυναικείες Παθήσεις
Ουρολογικά Προβλήματα & Γυναικεία Υγεία
Γυναικεία Ακράτεια Ούρων και Θεραπεία
Η γυναικεία ακράτεια ούρων είναι η ακούσια απώλεια ούρων, μια συχνή πάθηση που επηρεάζει γυναίκες όλων των ηλικιών, αλλά πιο συχνά μετά τον τοκετό και την εμμηνόπαυση. Μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής και την αυτοπεποίθηση της γυναίκας.
Τύποι Ακράτειας Ούρων
- Ακράτεια από προσπάθεια: Προκαλείται από αδυναμία των μυών του πυελικού εδάφους και συμβαίνει κατά το βήχα, το γέλιο, το φτέρνισμα ή την άσκηση.
- Επιτακτική ακράτεια (υπερδραστήρια ουροδόχος κύστη): Προκαλεί ξαφνική και έντονη ανάγκη για ούρηση, ακόμα και αν η κύστη δεν είναι γεμάτη.
- Μεικτή ακράτεια: Συνδυάζει συμπτώματα τόσο της ακράτειας από προσπάθεια όσο και της επιτακτικής ακράτειας.
- Ακράτεια από υπερπλήρωση: Συμβαίνει όταν η κύστη δεν αδειάζει πλήρως, οδηγώντας σε διαρροή ούρων.
- Λειτουργική ακράτεια: Οφείλεται σε κινητικά ή νευρολογικά προβλήματα που δυσκολεύουν την πρόσβαση στην τουαλέτα εγκαίρως.
Αίτια
- Εγκυμοσύνη και τοκετός, που εξασθενούν τους πυελικούς μύες
- Εμμηνόπαυση, λόγω μείωσης των οιστρογόνων
- Παχυσαρκία, που αυξάνει την πίεση στην κύστη
- Ουρολοιμώξεις και νευρολογικές παθήσεις (π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, Parkinson)
- Χρόνια δυσκοιλιότητα ή χρόνιος βήχας
Θεραπεία
Η θεραπεία εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα της ακράτειας:
Συντηρητική αντιμετώπιση
- Ασκήσεις Kegel: Ενδυναμώνουν τους πυελικούς μύες.
- Αλλαγές στον τρόπο ζωής: Μείωση καφεΐνης, απώλεια βάρους, αποφυγή υπερβολικής κατανάλωσης υγρών.
- Βιοανάδραση και ηλεκτροδιέγερση: Βοηθούν στη βελτίωση του ελέγχου της ουροδόχου κύστης.
Φαρμακευτική αγωγή
- Αντιχολινεργικά και β3 αγωνιστές για την επιτακτική ακράτεια.
- Οιστρογόνα (τοπικά) για βελτίωση της λειτουργίας του ουροποιητικού μετά την εμμηνόπαυση.
Χειρουργικές λύσεις
- Τοποθέτηση ταινίας (TVT, TOT) κάτω από την ουρήθρα για υποστήριξη.
- Ένεση βοτουλινικής τοξίνης (Botox) στην κύστη για υπερδραστήρια ουροδόχο κύστη.
- Κολλαγόνο ή άλλα εμφυτεύματα για την ενίσχυση της ουρήθρας.
Η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή θεραπεία μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των γυναικών.
Τι είναι το Σύνδρομο Fowler και πώς θεραπεύεται;
Το Σύνδρομο Fowler είναι μια σπάνια νευροουρολογική διαταραχή που επηρεάζει κυρίως νεαρές γυναίκες, συνήθως ηλικίας 20-40 ετών. Χαρακτηρίζεται από κατακράτηση ούρων λόγω δυσλειτουργίας του εξωστήρα μυός της ουροδόχου κύστης και του σφιγκτήρα της ουρήθρας. Παρόλο που η ανάγκη για ούρηση υπάρχει, η ασθενής αδυνατεί να αδειάσει την κύστη φυσιολογικά, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κατακράτηση μεγάλου όγκου ούρων.
Αίτια και Παράγοντες Κινδύνου
Η ακριβής αιτία του συνδρόμου Fowler δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά σχετίζεται με:
- Δυσλειτουργία του σφιγκτήρα της ουρήθρας, που παραμένει σε υπερβολική σύσπαση
- Νευρολογικές διαταραχές, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας ή άλλες διαταραχές του αυτόνομου νευρικού συστήματος
- Ορμονικοί και γενετικοί παράγοντες
- Ιστορικό πολυκυστικών ωοθηκών, καθώς έχει βρεθεί συσχέτιση με το σύνδρομο αυτό
Συμπτώματα
- Αδυναμία ούρησης ή σημαντική κατακράτηση ούρων
- Αίσθηση φουσκώματος και δυσφορίας στην κάτω κοιλιακή χώρα
- Συχνές ουρολοιμώξεις λόγω στάσης των ούρων
- Διαλείπουσα ή αδύναμη ροή ούρων όταν η ούρηση είναι δυνατή
- Ενίοτε πόνος στην περιοχή της ουροδόχου κύστης
Διάγνωση
Η διάγνωση του συνδρόμου γίνεται με:
- Ουροδυναμικές εξετάσεις για την αξιολόγηση της λειτουργίας της ουροδόχου κύστης
- Υπερηχογράφημα για τον έλεγχο υπολειμματικού όγκου ούρων
- Μαγνητική τομογραφία (MRI) αν υπάρχει υποψία νευρολογικής αιτιολογίας
Θεραπεία
Η θεραπεία στοχεύει στη βελτίωση της ούρησης και στη μείωση των επιπλοκών:
Συντηρητικές μέθοδοι
- Καθετηριασμός: Σε ορισμένες περιπτώσεις, χρησιμοποιείται διαλείπων αυτοκαθετηριασμός για την κένωση της κύστης.
- Φυσιοθεραπεία πυελικού εδάφους: Μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση του μυϊκού ελέγχου.
Φαρμακευτική αγωγή
- Αλφα-αναστολείς για χαλάρωση του σφιγκτήρα της ουρήθρας.
- Βοτουλινική τοξίνη (Botox), που ενίεται στον εξωστήρα μυ για να μειώσει τη σύσπαση και να διευκολύνει την ούρηση.
Χειρουργικές λύσεις
- Ιερή νευροδιέγερση (SNS): Πρόκειται για μια εμφυτεύσιμη συσκευή που βοηθά στη ρύθμιση των σημάτων μεταξύ της ουροδόχου κύστης και του εγκεφάλου.
- Διαστολή της ουρήθρας ή χειρουργική παρέμβαση, σε περιπτώσεις όπου υπάρχει σημαντική απόφραξη.
Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση.
Τι είναι η Πρόπτωση Πυελικού Εδάφους και πώς θεραπεύεται;
Η πρόπτωση πυελικού εδάφους είναι η κατάσταση κατά την οποία τα όργανα της πυελικής περιοχής – όπως η ουροδόχος κύστη, η μήτρα, το ορθό ή το έντερο – μετακινούνται προς τα κάτω και προβάλλουν μέσα στον κόλπο ή έξω από αυτόν. Αυτό συμβαίνει όταν οι μύες και οι σύνδεσμοι του πυελικού εδάφους εξασθενούν ή χαλαρώνουν.
Τύποι Πρόπτωσης
- Κυστεοκήλη – Πρόπτωση της ουροδόχου κύστης στον κόλπο.
- Ορθοκήλη – Πρόπτωση του ορθού προς το πίσω τοίχωμα του κόλπου.
- Αποκόλληση μήτρας – Πρόπτωση της μήτρας λόγω αδυναμίας των συνδέσμων που τη συγκρατούν.
- Εντεροκήλη – Πρόπτωση του λεπτού εντέρου στον κόλπο.
- Κολπική πρόπτωση – Συμβαίνει συνήθως μετά από υστερεκτομή (αφαίρεση μήτρας), όταν το κολπικό τοίχωμα καταρρέει προς τα κάτω.
Αίτια και Παράγοντες Κινδύνου
- Τοκετός και εγκυμοσύνη, ιδιαίτερα μετά από πολλαπλούς ή δύσκολους τοκετούς.
- Γήρανση και εμμηνόπαυση, λόγω μείωσης των οιστρογόνων.
- Παχυσαρκία, που αυξάνει την πίεση στο πυελικό έδαφος.
- Χρόνια δυσκοιλιότητα ή χρόνιος βήχας.
- Βαριά σωματική εργασία ή άρση βαρών.
Συμπτώματα
- Αίσθηση πίεσης ή βάρους στην περιοχή του κόλπου.
- Ορατή προβολή ιστού από τον κόλπο.
- Δυσκολία στην ούρηση ή ακράτεια ούρων.
- Πόνος στη μέση ή τη λεκάνη.
- Δυσκολία στην αφόδευση.
- Πόνος ή ενόχληση κατά τη σεξουαλική επαφή.
Θεραπεία
Η αντιμετώπιση της πρόπτωσης πυελικού εδάφους εξαρτάται από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και περιλαμβάνει συντηρητικές και χειρουργικές επιλογές.
Συντηρητική Θεραπεία
- Ασκήσεις Kegel για την ενδυνάμωση των πυελικών μυών.
- Απώλεια βάρους για μείωση της πίεσης στο πυελικό έδαφος.
- Κολπικοί πεσσοί (ειδικές υποστηρικτικές συσκευές) που τοποθετούνται στον κόλπο για τη στήριξη των οργάνων.
- Ορμονική θεραπεία με οιστρογόνα (σε μορφή κρέμας ή δισκίων) για ενίσχυση των ιστών, ιδιαίτερα μετά την εμμηνόπαυση.
Χειρουργική Θεραπεία
Σε σοβαρές περιπτώσεις, απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση, όπως:
- Κολπική πλαστική αποκατάσταση για την ενίσχυση του κόλπου.
- Ιεροκολποπηξία, όπου το κόλπο ή η μήτρα στηρίζεται με τη χρήση πλέγματος.
- Υστερεκτομή, αν υπάρχει σοβαρή πρόπτωση μήτρας.
Η πρόπτωση πυελικού εδάφους μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την καθημερινή ζωή, αλλά με τη σωστή θεραπεία, οι περισσότερες γυναίκες βρίσκουν ανακούφιση από τα συμπτώματα.
Τι είναι η Διαταραχή Γυναικείας Σεξουαλικής Λειτουργίας και πώς θεραπεύεται;
Η διαταραχή γυναικείας σεξουαλικής λειτουργίας αναφέρεται σε επίμονες ή επαναλαμβανόμενες δυσκολίες στη σεξουαλική ανταπόκριση, την επιθυμία, τη διέγερση ή τον οργασμό, που προκαλούν δυσφορία ή προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Τύποι Διαταραχών Γυναικείας Σεξουαλικής Λειτουργίας
- Διαταραχή σεξουαλικής επιθυμίας – Μειωμένο ή καθόλου ενδιαφέρον για σεξουαλική δραστηριότητα.
- Διαταραχή σεξουαλικής διέγερσης – Αδυναμία επίτευξης ή διατήρησης της φυσικής και συναισθηματικής διέγερσης.
- Διαταραχή οργασμού – Δυσκολία ή αδυναμία επίτευξης οργασμού.
- Δυσαρέσκεια ή πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή – Προβλήματα όπως δυσπαρευνία (πόνος κατά τη διείσδυση) ή κολεόσπασμος (ακούσια σύσπαση των μυών του κόλπου).
Αίτια και Παράγοντες Κινδύνου
Η γυναικεία σεξουαλική δυσλειτουργία μπορεί να οφείλεται σε βιολογικούς, ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες:
Βιολογικοί Παράγοντες
- Ορμονικές αλλαγές (εμμηνόπαυση, εγκυμοσύνη, θηλασμός).
- Γυναικολογικές παθήσεις (ενδομητρίωση, κολπικές λοιμώξεις).
- Παθήσεις όπως ο διαβήτης, η υπέρταση και τα καρδιαγγειακά νοσήματα.
- Φάρμακα (αντικαταθλιπτικά, αντισυλληπτικά, αντιυπερτασικά).
Ψυχολογικοί Παράγοντες
- Άγχος, κατάθλιψη, στρες.
- Τραυματικές εμπειρίες (σεξουαλική κακοποίηση, βία).
- Χαμηλή αυτοεκτίμηση και εικόνα σώματος.
Κοινωνικοί και Σχέσεων Παράγοντες
- Προβλήματα στη σχέση με τον σύντροφο.
- Έλλειψη επικοινωνίας ή συναισθηματικής σύνδεσης.
- Πολιτισμικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις που περιορίζουν τη σεξουαλική έκφραση.
Θεραπεία
Η θεραπεία της γυναικείας σεξουαλικής δυσλειτουργίας είναι εξατομικευμένη και μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική, ψυχολογική και συμπεριφορική παρέμβαση.
1. Φυσικές και Φαρμακευτικές Θεραπείες
- Ορμονική θεραπεία (οιστρογόνα σε μορφή κρέμας ή δισκίων) για τη βελτίωση της κολπικής υγείας.
- Ανδρογόνα (τεστοστερόνη) σε χαμηλές δόσεις, για αύξηση της επιθυμίας.
- Φάρμακα όπως η φλιμπανσερίνη (Addyi) και η βιλαδοφλακίνη (Vyleesi), που έχουν εγκριθεί για τη θεραπεία της υποτονικής σεξουαλικής επιθυμίας.
- Λιπαντικά και ενυδατικά κόλπου για την ανακούφιση της κολπικής ξηρότητας.
2. Ψυχολογική και Σεξοθεραπεία
- Ατομική ή ζευγαρική θεραπεία για τη διαχείριση άγχους και συγκρούσεων.
- Γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT) για την αντιμετώπιση των αρνητικών σκέψεων γύρω από το σεξ.
- Τεχνικές χαλάρωσης και mindfulness για τη βελτίωση της σεξουαλικής ανταπόκρισης.
3. Συμπεριφορικές και Εναλλακτικές Προσεγγίσεις
- Ασκήσεις Kegel για ενδυνάμωση των πυελικών μυών.
- Αλλαγές στον τρόπο ζωής (διατροφή, άσκηση, διακοπή καπνίσματος).
- Εξερεύνηση ερωτικών ερεθισμάτων και επικοινωνία με τον σύντροφο.
Η επιτυχής αντιμετώπιση απαιτεί ολιστική προσέγγιση και υποστήριξη από ειδικούς υγείας.
Τι είναι οι ουρολοιμώξεις και πώς θεραπεύονται;
Η ουρολοίμωξη είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από μικρόβια στο ουροποιητικό σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει τα νεφρά, τους ουρητήρες, την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα. Είναι πιο συχνή στις γυναίκες λόγω της μικρότερης ουρήθρας, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και στους άνδρες.
Τύποι ουρολοιμώξεων
- Κυστίτιδα – Λοίμωξη της ουροδόχου κύστης, η πιο συχνή μορφή ουρολοίμωξης.
- Ουρηθρίτιδα – Λοίμωξη της ουρήθρας.
- Πυελονεφρίτιδα – Σοβαρότερη λοίμωξη που επηρεάζει τα νεφρά.
Αίτια και Παράγοντες Κινδύνου
Οι ουρολοιμώξεις προκαλούνται κυρίως από βακτήρια, όπως το E. coli, που εισέρχονται στο ουροποιητικό σύστημα. Παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
- Κακή υγιεινή της γεννητικής περιοχής.
- Σεξουαλική δραστηριότητα.
- Κατακράτηση ούρων ή ατελής κένωση της ουροδόχου κύστης.
- Ορμονικές αλλαγές (π.χ. στην εμμηνόπαυση).
- Παθήσεις όπως ο διαβήτης και η λιθίαση των νεφρών.
- Χρήση καθετήρων ή ουρολογικών επεμβάσεων.
Συμπτώματα
- Συχνή και επείγουσα ανάγκη για ούρηση.
- Αίσθημα καύσου ή πόνου κατά την ούρηση.
- Θολά, δύσοσμα ή αιματηρά ούρα.
- Πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα ή στην πλάτη (σε πυελονεφρίτιδα).
- Πυρετός, ρίγη και ναυτία (σε σοβαρές λοιμώξεις).
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται με:
- Γενική και καλλιέργεια ούρων για τον εντοπισμό των μικροβίων.
- Αιματολογικές εξετάσεις σε σοβαρές περιπτώσεις.
- Υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία σε υποτροπιάζουσες λοιμώξεις.
Θεραπεία
Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της λοίμωξης:
1. Φαρμακευτική αγωγή
- Αντιβιοτικά: Συνήθως χορηγούνται αντιβιοτικά όπως η νιτροφουραντοΐνη, η τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη ή οι φθοριοκινολόνες.
- Αναλγητικά: Για την ανακούφιση του πόνου κατά την ούρηση.
- Πολύ νερό για την αποβολή των βακτηρίων μέσω των ούρων.
2. Πρόληψη και φυσικές μέθοδοι
- Κατανάλωση αρκετού νερού (τουλάχιστον 2 λίτρα ημερησίως).
- Σωστή υγιεινή (σκούπισμα από μπροστά προς τα πίσω).
- Ούρηση μετά τη σεξουαλική επαφή για απομάκρυνση βακτηρίων.
- Αποφυγή σφιχτών ρούχων και συνθετικών εσωρούχων.
- Χρήση κράνμπερι που μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη.
Οι περισσότερες ουρολοιμώξεις αντιμετωπίζονται εύκολα, αλλά αν δεν θεραπευτούν έγκαιρα, μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές όπως νεφρική βλάβη.
